Qubernator parkı ətrafında daşınmaz əmlak elanları
Filarmoniya bağının salınmasının maraqlı tarixçəsi var. XIX əsrin əvvəllərində Bakının komendantı R.R.Xoven İrandan gələn bütün gəmi sahiblərinin qarşısına hərəyə bir çuval qara torpaq gətirmək barədə şərt qoyur. Gətirilən torpaq sahildə bir yerə tökülür. Həmin torpağın yayıldığı bu ərazidə bitkilərin çeşidi zənginləşdirilir, beləliklə, bağ şəhərin “yaşıl adası”na çevrilir... İlk dövrdə burada tut ağacı, qarağac, şam, akasiya və bir çox çiçəklər əkilir. Daha sonra Filarmoniya bağı üçün yerli ağaclarla yanaşı, digər ölkələrdən də ağaclar gətirilir.
XIX əsrin 60-70-ci illərində bağın ərazisi xeyli genişləndirilir, bir neçə onilliklər keçdikdən sonra isə burada dekorativ ağaclar və kollar əkilir, rəqs meydanı, hovuz, çardaq, meydançalar düzəldilir. Gündən-günə gözəlləşən bağa, deyilənə görə, sadə şəhərlilərin girişi həftənin bir günü ilə məhdudlaşdırılmışdı. Lakin yüksək vəzifəli şəxslər və neft milyonçuları üçün qapılar həmişə açıq olub. 20-ci yüzilin əvvəllərində burada bir taxta klub varmış. Təsadüfən bu klub yanır və onun yerində Filarmoniya binasını tikmək istəyirlər. Bu, mübahisə doğurur. Çünki ağacları kəsmək lazım gələcəkdi. Ancaq Şəhər Duması yay klubunun tikilməsinə qərar verir. Şəhər Dumasının qərarı ilə bu ərazidə indiki yay klubunun tikilməsinə başlanılır. 1910-cu ildə başlanan yay klubu 1912-ci ildə başa çatır. Deyilənə görə, binanın memarı Monte-Karlo şəhərinə ezam edilir ki, orada gözəllikdə Avropada birinci yerlərdən birini tutan filarmoniyaya baxıb Bakı üçün də eynilə belə bir layihə işləsin. Belə bir məlumat da var ki, «Kavkazskoe tovarişestvo» neft şirkətinin başçısı memardan xahiş edir ki, yay səhnəsini onun yaşadığı mülk ilə üzbəüz tikdirsin ki, o, eyvanda oturub musiqiçilər tamaşa edə bilsin. Bir də istəmirmiş ki, evin qabağında lal divar ucalsın. Bu səbəbdən də memarlıq qaydalarını görə, səhnə həmişə giriş qapısı ilə üzbəüz olmalıdır, yay klubunda (filarmoniyada) isə əksinədir. Salındığı gündən bu bağa müxtəlif adlar qoyulub. Əvvəl II Nikolayın qardaşı Mixailin adına olub. Lakin şəhər sakinləri buraya nadir hallarda “Mixail bağı” deyirdi. Onlar bu ərazini daha çox “Qubernator bağı” adlandırıblar. Bu da ona görə idi ki, Qubernatorun evi bağla üzbəüz olub. Qubernator hər gün eyvanda oturub çay içə-içə bağı seyr edirmiş. Sovet İttifaqı dövründə ad dəyişdirilərək “Pioner” olub. Bağda şair Əliağa Vahidin büstü qoyulandan sonra isə hamı buranı “Vahid bağı” kimi adlandırıb və elə də tanıyıb. Ən sonuncu yenidənqurmadan sonra bağ möhtəşəm tikili olan Filarmoniyanın adı ilə çağırılmağa başlanıb.